Nadat Charlotte een paar jaar had gewerkt, had ze het gevoel dat een routine van 9 tot 5 niet voor haar bedoeld was. ze had behoefte om te verkennen en te creëren, dus  volgde ze die gedachte. Ze stopte met werken en ging terug studeren om een professionele Bachelor in fotografie te behalen. Toen ze oog in oog kwam met confronterende omstandigheden, voelde ze de drang om dit zo rauw mogelijk vast te leggen. Ze streef ernaar om bij elk beeld een verhaal te vertellen of om jou interpretatie te prikkelen. Ze is gefascineerd door documentaire- en portretfotografie, omdat ze daarin emoties, of een momentopname kan vastleggen die belangrijk kunnen zijn voor iemand anders. Charlotte wil inspireren, op welke manier dan ook.